- утравець
- утравець (утравянець)
зак., разм.
Зарасти травой.У Кавалеўшчыне утравеў курганок ад хаты, дзе жылі Грышчаняты. Барадулін. Яшчэ і цяпер, хоць прайшло столькі год, высока накладзенае каменне, якое было пад ніжнім вянцом, не паспела ўтравець. Сіпакоў. Зарасло, утравянела калішняй трывогі дварышча. Лужанін.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.